Jego obecność w jadłospisie może czynić cuda. Szczególnie doceniany w leczeniu problemów gastrycznych. Lubiany przez osoby na dietach ubogoenergetycznych – sprawdźmy jak wiele korzyści płynie z błonnika pokarmowego i jakie ma znaczenie dla naszego zdrowia?

Błonnik nierozpuszczalny w wodzie jest produktem balastowym dla naszego organizmu. Nie ulega trawieniu, nie posiada wartości odżywczej, ale jest niezbędny, gdyż działa jak „szczotka” wymiatając od środka metale ciężkie i substancje toksyczne. Ponadto ma zdolność wiązania wody, pobudza wydzielanie soków trawiennych, umożliwiając ruchy perystaltyczne i usuwając z przewodu pokarmowego niestrawione resztki pokarmowe. Daje również uczucie sytości, co ułatwia proces odchudzania. Ma ogromne znaczenie dla naszego zdrowia, ponieważ wspomaga pracę przewodu pokarmowego, chroniąc nas przed nowotworami, zaparciami, żylakami odbytu.

Drugim rodzajem włókien pokarmowych są te pochodzące z błonnika rozpuszczalnego w wodzie, który tworzy w jelitach żele, śluzy, pektyny działające prebiotycznie. Ponadto za ich przyczyną dochodzi do obniżenia poziomu cholesterolu, glukozy oraz insuliny we krwi.

Zapotrzebowanie na błonnik pokarmowy szacuje się między 25 a 40 g/dzień.

W przypadku osób odchudzających się, bądź w niektórych stanach chorobowych, należy stopniowo zwiększać jego ilość w diecie do 35-40g/dzień. Przy czym pamiętajmy, że 40g/dzień to górna granica, której nie należy przekraczać!

Za duża ilość błonnika w diecie, może mieć nieprzyjemne efekty uboczne w postacibiegunek, skurczów i bólu brzucha oraz wzdęć. Nadużywanie błonnika, może również prowadzić do zmniejszonego wchłaniania innych składników odżywczych pożywienia, zwłaszcza witamin rozpuszczalnych w tłuszczach (A, D, E, K) i minerałów (wapń, cynk, żelazo).

Głównym źródłem błonnika pokarmowego są: otręby pszenne, płatki owsiane górskie, kasze gruboziarniste, pieczywo z pełnego przemiału, orzechy i zboża, suche nasiona roślin strączkowych (fasola, groch, soczewica, ciecierzyca), jak również owoce i warzywa.

Podsumowując, pilnujmy ilości błonnika w diecie, żeby jego ilość była optymalna.

Pamiętajmy również, że w niektórych stanach chorobowych zabroniona jest dieta bogatoresztkowa, czyli przekraczająca normalne zapotrzebowanie na błonnik. Dotyczy to osób z nieżytami, zapaleniami żołądka, jelit, dróg żółciowych i trzustki. W takich sytuacjach najlepiej jest się skonsultować z lekarzem.